- attritus
- [st1]1 [-] attritus, (adtritus), a, um : part. passé de attero. - [abcl][b]a - frotté contre, usé par le frottement, poli. - [abcl]b - écorché. - [abcl]c - affaibli, écrasé, détruit.[/b]
- attrita frons : front impudent (qui ne rougit plus).
[st1]2 [-] attritus, (adtritus), us, m. : frottement, froissement.
* * *[st1]1 [-] attritus, (adtritus), a, um : part. passé de attero. - [abcl][b]a - frotté contre, usé par le frottement, poli. - [abcl]b - écorché. - [abcl]c - affaibli, écrasé, détruit.[/b] - attrita frons : front impudent (qui ne rougit plus). [st1]2 [-] attritus, (adtritus), us, m. : frottement, froissement.* * *Attritus, penul. prod. Nomen ex participio. Cic. Mentum simulachri attritius. Usé à force de baiser.\Attritae opes. Liu. Diminuees, ou Consumees.\Attritus, huius attritus, pen. prod. Verbale. Plin. Frottement, Usure, Froyement. Vide INTERTRIGO.\Ex attritu arborum. Plin. Par force de soy frotter aux arbres.\Attritus petrae. Plin. Frottement contre une pierre.\Attritus calceamentorum. Plin. Escorchure ou foulure faicte des soliers.\Sedis vitia et attritus. Plin. Escorchure, Soillure.
Dictionarium latinogallicum. 1552.